اتریوم یک پلتفرم غیر متمرکز دیجیتال است که از فناوری بلاک چین پیروی می کند. غیرمتمرکز بودن اتریوم به این معنی است که متعلق به کسی نیست و یک یا چند شخص خاص آن را کنترل نمیکنند و تمامی افراد قادر خواهند بود که در کنترل آن نقش داشته باشند .
اتریوم دارای یک زیر ساخت توزیعشده است و این ویژگی به همراه غیرمتمرکزبودن آن، باعث شده است که این برنامه قابلتوقف و دستکاری نباشد. در واقع اتریوم بستری مناسب برای انجام قرار داد های هوشمند است که احتمال تقلب یا دخالت افراد در آن وجود ندارد.
هدف اتریوم چیست؟
به گفته جوزف لوبین (Joseph Lubin)، یکی از دست اندر کاران اصلی توسعه اتریوم :
اتریوم به منظور انجام امور مالی زندگی ایجاد شد که دیگر نیازمند هیچ بانک، شرکت و نهادی نباشیم.
اتریوم در سال ۲۰۱۵ شروع به کار کرد. یکی ازایدهپردازان اصلی پروژه اتریوم ، شخصی بهنام ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) است که از طرفداران بیت کوین بود و با تکیه بر فرایند بیت کوین تفکر ایده اینکه می توان همه چیز را غیر متمرکز کرد، را پیشنهاد داد.
غیرمتمرکز کردن همه چیز
برای برداشت بهتر در مورد اتریوم، می توان به اپلیکیشن هایی مثل واتس اپ یا اینستاگرام اشاره کرد. همانطور که می دانید افراد زیادی در سراسر جهان از این برنامهها، جهت تماس صوتی و تصویری و همچنین پیامرسانی استفاده میکنند. موضوع اصلی در مورد این برنامهها، متمرکز بودن آنهاست .
به طور مثال برنامه اینستاگرام و واتس اپ هردو زیر مجموعه شرکت فیسبوک هستند.پس، این شرکت بر این برنامه ها تسلط کامل داشته و بنا به صلاح دید خود ممکن است مطلبی را حذف کند ، دسترسی بعضی از افراد را به این برنامه ها مسدود کند و یا حتی اطلاعات خصوصی کاربران را به فروش برساند.
حال تصور کنید اتریوم بستری همانند اینستاگرام ایجاد کند که مالک آن به جای فیس بوک، همان کاربرانش هستند وکنترلداده ها فقط توسط خود کاربران صورت می گیرد. این مثال تعریف بهتری جهت درک مفهوم سیستم غیر متمرکز بود.
بهعنوان مثال، به وسیله این شبکه میتوان یک انتخابات آزاد بدون انجام هرگونه تداخل و یا تقلبی را برگزار کرد.
تا قبل از ظهور اتریوم، کاربران برای ساختن ارز دیجیتال خود مجبور به انجام کدنویسی یک بلاک چین به صورت جدا گانه بودند ، اما اکنون همه افراد قادر خواهند بود بدون ساختن بلاک چین مجزا ، با استفاده از بلاک چین اتریوم، برای خود ارز دیجیتال مستقل یا همان توکن (Token) ایجاد کنند.
اتر، ارز دیجیتال اتریوم
شبکه اتریوم دارای ارز دیجیتال ، اتر (Ether) می باشد که آن را با علامت اختصاری ETH نشان می دهند، که میتوان آن را با ارزها دیجیتال دیگر نیز مبادله کرد. اتر دارایی واحد پولی شبکه اتریوم که به آن«سوخت شبکه اتریوم» هم میگویند زیرا راهی برای پرداخت هزینهها و کارمزدها می باشد. پس با بالا رفتن مقبولیت شبکه اتریوم ، ارزش اتر نیز بیشتر خواهد شد.
در بین کاربران ارزهای دیجیتال، به ارز دیجیتال شبکه اتریوم (اتر)، اتریوم گفته میشود، اما در حقیقت نام آن اتر است. پس اگر جایی اصطلاحات «خریدو فروش اتریوم»، «تحلیل اتریوم» و … را مشاهده کردید، در واقع منظور همان اتر می باشد.
تفاوتهای اتریوم و بیت کوین
در زیر به چند تفاوت کلی بین بیت کوین و اتریوم اشاره خواهیم کرد.
-
تراکنشهای اتریوم سریعتر هستند
بلاکهای دارای تراکنش در بیت کوین هر ۱۰ دقیقه یکبار به وجود می آیند ، اما این زمان در اتریوم تنها ۱۴ ثانیه است. ناگفته نماند که سرعت تراکنشها به سایز بلاک هم بستگی دارد.
با بررسی زمان و سایز بلاک میتوان گفت که بیت کوین داری حداکثر ۷ تراکنش در ثانیه است، که این مقدار در اتریوم به ۱۶ تراکنش در ثانیه می رسد، که این عدد در آینده میتواند به صدها تراکنش نیز افزایش یابد.
-
اتریوم میتواند خیلی راحت قراردادهای هوشمند اجرا کند
بر روی بستر اتریوم، می توان بسیار سریع و راحت کد برنامهنویسی اجرا کرد در حالی که بیت کوین دارای زبان اسکریپت بسیار ابتدایی می باشدکه این موضوع باعث سخت شدن کار توسعهدهندگان می شود. .
-
تعداد واحدهای اتر نامحدود خواهد بود
یکی از اصلی ترین تفاوت های بیت کوین و اتریوم، در تعداد واحدها (عرضه) این دو می باشد. بیت کوین دارای محدودیت عرضه است، اما اتر به صورت نامحدود عرضه می شود.
طبق دستورات بیت کوین، تنها ۲۱ میلیون واحد از آن استخراج خواهد شد. پاداش ماینرهای بیت کوین در هر ۱۰ دقیقه، ۶.۲۵ واحد بیت کوین، از شبکه بیت کوین است که “پاداش بلاک”نام دارد. این پاداش، هر چهار سال یکبار طی فرایندی که هاوینگ نام دارد به نصف می رسد و به همین علت، استخراج کل بیت کوینها تنها تا سال ۲۱۴۰ ادامه خواهد یافت.
اما این موضوع در مورد اتریوم، دارای محدودیت نمی باشد به طوری که در هر ۱۴ ثانیه بهطور متوسط ۲ اتر استخراج میشود که این یعنی ۲ واحد اتر، پاداش بلاک اتریوم است.
قرارداد اتریوم
قرارداد هوشمند یک نرم افزار است که روی بستر بلاک چین قابل اجراست. این نرم افزار دارای یک سری اقدامات خودکار است که در صورت رخ دادن اتفاقات از قبل پیش بینی شده ، این اقدامات اجرا خواهند شد. پس از اینکه این قرارداد بر روی یک بلاک چین مثل اتریوم اجرا شد، کسی قادر به متوقف کردن آن نیست یعنی این قرارداد دارای ضمانت اجرایی است.
چنانچه بخواهیم در تمامی حوزه ها از جمله معاملات مالی، ثبت سوابق، وثیقه، بیمه، تحقیقات علمی، انتخابات، اعتماد را به حداکثر برسانیم میتوان از قرارداد هوشمند اتریوم بهره برد. توسعهدهندگان قادر هستند که با استفاده از بلاک چین اتریوم بدون نیاز به ایجاد یک بلاک چین مجزا، پروژههای خود پیش ببرند و برای پروژه های توکن تولید کنند. قراردادهای هوشمند از زبان برنامهنویسی سالیدیتی (Solidity) استفاده می کنند.
در حال حاضر قراردادهای هوشمند دارای مشکلات متعددی هستند که می توان به چند مورد از این مشکلات اشاره کرد:
-
مشکلات حقوقی و دولتی
در حال حاضر، قراردادهای هوشمند توسط دولت ها به رسمیت شناخته نمی شود مثلا اگر شخصی بخواهد ،مالکیت یک ملک را با ارز دیجیتال و توکن داشته باشد از لحاظ حقوقی به مشکل بر خواهد خورد.
-
خطای انسانی
با وجود اینکه قراردادهای هوشمند دارای ضمانت اجرایی هستند ولی این قرارداد ها قادر به تشخیص یک کد مخرب نیستند و نمی توانند آن را به درستی اجرا کنند. که در این صورت، اگر در کد باگی وجود داشته باشد، قرارداد مطابق با انتظار طرفین اجرایی نخواهد شد.
-
هزینه پیادهسازی
قراردادهای هوشمند بدون نقص بایدتوسط یک برنامهنویس حرفه ای نوشته شود که این امر هزینه بالایی را رقم خواهد زد.